Wat lezen wij zoals in NT2-samenleesgroepen? Vanalles! Bijvoorbeeld in de Vrijdagochtendgroep in bib Vrede (Borgerhout) komen best straffe teksten aan bod, zoals begeleidster Annick vertelt:

We hebben vandaag De wereld zonder kinderen van Philippe Claudel nog eens gelezen ( vooral omdat Saida ernaar verwees vorige week toen we Ik Staak lazen). Saida  en Seham kenden het verhaal maar vonden het niet erg het nog eens te lezen.

We waren weer met 12 aanwezigen en ik denk dat we nog nooit zo hard hebben gelachen als vandaag. Alle deugnieterij die sommige deelneemsters hadden uitgehaald als kind kwam eruit.  Van Saida waren zelfs de jongens van het dorp bang, Kalsoom is ooit een maand bij haar oma een paar huizen verder gaan wonen omdat ze kwaad was op haar ouders, Blanche was met een vriendin weggelopen en gaan kamperen in een bos omdat ze kwaad waren, ze zijn de volgende dag teruggevonden…
Anderzijds vertelden ze  ook dat je als volwassene begrip kan hebben voor kinderen, maar toch grenzen moet stellen.

Het gedicht ‘Op Thomas zijn vierde verjaardag’ van Hugo Claus is moeilijk, maar ik heb de tip gevolgd om te focussen op het begin en het einde, en dat lukte. We lazen ook nog ‘Dit is een brief aan vaders en moeders’ van Tjitske Jansen. Heel mooi , toegankelijk en passend bij de tekst (wat willen kinderen van hun ouders: aandacht, aanwezigheid, warmte…).

Ik heb aan onze groep verteld dat ik superfier ben dat we zulke mooie, maar ook moeilijke teksten kunnen lezen, want dat dat echt literatuur is. 
Heel mooi om zien ook hoe de ‘sterkere’ deelnemers de anderen mee door de tekst helpen.
En fijn om weer te zien hoe de vorm moeilijker mag zijn ( als je het maar behapbaar maakt), als de inhoud aanspreekt.

 

Annick, samenleesbegeleidster

 

PS De teksten die de samenleesgroep in bib Vrede heeft gelezen, vind je in deze databank.